Speel met vuur
Tess Gerritsen
Over Speel met vuur van Tess Gerritsen
Paperback, 256 p. | ISBN: 978 90 443 4911 5 | € 19,99
E-book | ISBN: 978 90 443 4912 2 | € 9,99
Gebaseerd op het eerder verschenen Incendio
Julia Ansdell raakt in de greep van de Incendiowals, een merkwaardig muziekstuk dat ze bij toeval ontdekt in een antiekwinkeltje in Rome. Als Julia de wals thuis in Boston voor de eerste keer speelt, heeft de muziek een onverklaarbaar angstaanjagend effect op haar dochtertje; ze lijkt wel behekst. Vastbesloten de oorsprong en het geheim van het muziekstuk te ontrafelen reist Julia naar Venetië. Daar raakt ze verstrikt in de webben van een oppermachtige familie die ver zal gaan om Julia in haar zoektocht tegen te werken. Heel ver…
Bekijk hier de bladmuziek van Incendio
Tess Gerritsen is arts en een internationale bestsellerauteur. Ze verwierf grote bekendheid met thrillers uit de Rizolli & Isles-serie. In 2013 won ze de Crimezone Thriller Award en in 2014 schreef ze het geschenkboekje Incendio voor de Maand van het Spannende Boek en verscheen haar meest recente Rizzoli & Isles boek: Sterf twee keer.
Tess Gerritsen over Speel met vuur
Fragment uit Speel met vuur
Het is de geur van oude boeken die me naar het winkeltje lokt. De geur van broze, vergeelde pagina’s en omslagen van versleten leer. De andere antiekwinkels in dit met kinderhoofdjes geplaveide straatje hebben de airconditioning aan en de deur dicht om de warmte buiten te houden, maar hier staat de deur open, uitnodigend, verleidelijk. Het is mijn laatste middag in Rome. Ik heb al een zijden stropdas voor Rob gekocht en een schandalig duur jurkje met ruches voor mijn driejarige dochtertje Lily, maar voor mezelf heb ik nog niets gevonden. In de etalage van deze winkel zie ik iets van mijn gading.
Ik ga naar binnen. Het is er zo donker dat het even duurt voordat mijn ogen zich hebben aangepast. Buiten is het bloed heet, maar hier is het eigenaardig koel, alsof ik een grot ben binnengegaan waarin warmte noch licht kan door dringen. Geleidelijk aan begin ik vormen te onderscheiden. Ik zie overvolle boekenplanken en een roestig harnas. Hier en daar hangen lelijke, opzichtige olieverfschilderijen, versierd met vergeelde prijskaartjes. Ik heb helemaal geen erg in de winkeleigenaar die zich in een alkoof bevindt en schrik als hij opeens in het Italiaans iets tegen me zegt. Ik draai me om en zie een kabouterachtige man met wenkbrauwen die op besneeuwde rupsen lijken.
‘Sorry,’ zeg ik. ‘Non parlo italiano.’
‘Violino?’ Hij wijst naar de vioolkist die ik op mijn rug draag, omdat het instrument veel te kostbaar is om in het hotel achter te laten. ‘Musicista?’ vraagt hij. Hij begint luchtviool te spelen, laat met zijn rechterhand een onzichtbare strijkstok heen en weer gaan.
‘Ja, ik ben musicus. Uit Amerika. Ik heb vanochtend op het festival gespeeld.’ Hij knikt beleefd, maar ik denk niet dat hij Engels spreekt. Ik wijs naar de vitrine. ‘Zou ik dat boek mogen zien? Libro. Musica.’
Hij reikt in de vitrine naar de muziekbundel en overhandigt hem aan mij. Je kunt zien dat het een oud boek is, omdat de randjes van de bladzijden bij aanraking afbrokkelen. De titel luidt Gypsy, maar het is een Italiaanse uit gave. Ik sla het open bij het eerste stuk, een compositie in mineur. Ik ken het niet, maar ik zie dat het een klaaglijke melodie is en mijn vingers jeuken al om het te spelen. Dit is precies waar ik altijd naar op zoek ben: oude muziek die het verdient bekendheid te krijgen.
Als ik verder blader valt er een losse pagina uit het boek.
Hij dwarrelt naar beneden en komt op zijn kop op de vloer terecht. Hij hoort niet bij het boek. Het is een los vel muziekpapier, volgekrabbeld met noten. Ik raap het op, draai het om en zie op de voorzijde de titel van de compositie.
L’Incendio door L. Todesco.
Ook dit stuk is in mineur geschreven en als ik de eerste paar maten lees, weet ik meteen dat het een prachtige wals is. In het begin is de melodie eenvoudig, een kabbelende klaagzang, maar naarmate ik verder lees en de pagina omkeer, wordt de compositie ingewikkelder en zijn de maten volgeschreven met dicht op elkaar staande noten. Opeens zweept een reeks arpeggio’s de melodie op tot een gejaagde maalstroom van no ten waar ik kippenvel van krijg.
Ik móét deze muziek hebben.
‘Quanto costa?’ vraag ik. ‘Voor dit losse vel en het boek?’
De winkeleigenaar bekijkt me met een geslepen blik. ‘Cento.’
Hij pakt een pen en schrijft het bedrag in zijn handpalm.
‘Honderd euro? Is dat niet wat overdreven?’
‘È vecchio. Oud.’
‘Niet zó oud.’
Hij haalt zijn schouders op. Het gebaar zegt: graag of niet. Hij heeft gezien hoe begerig ik keek. Het is een exorbitante prijs voor een in slechte staat verkerende bundel, maar muziek is het enige waar ik me aan te buiten ga. Ik verwen mezelf nooit met kleding of sieraden of designerschoenen; het enige accessoire waar ik om geef is de tweehonderd jaar oude viool die ik op mijn rug draag.
Ik pak de kassabon aan, verlaat de winkel en kom weer terecht in de stroperige warmte. Nu pas merk ik hoe koud ik het in de winkel had. Ik kijk nog eens om maar zie nergens een airconditioning. Alleen stoffige ramen en waterspuwers op de gevel. Een zonnestraal ketst af op de koperen Medusa-kop van de klopper op de deur.
Die nu dicht is.
Nieuwsbrief
Wil je op de hoogte blijven van vergelijkbare boeken, meedoen aan leuke, exclusieve acties en op de hoogte blijven van onze activiteiten?
Meld je dan nu aan voor de nieuwsbrief Spanning van The House of Books.
© 2015, Overamstel uitgevers